Een evensong is het avondgebed van de Anglicaanse Kerk. Dit wordt meestal gezongen door het koor en daarom choral evensong genoemd. De dienst is vergelijkbaar met een Rooms-Katholieke of Lutherse vesper en mag door leken worden geleid.

De orde van dienst ligt grotendeels vast en is te vinden in het Book of Common Prayer. Vaste onderdelen zijn:

• de preces (een aantal vaste verzen en responses);
• een of meer psalmen (die zingend worden gereciteerd);
• twee bijbellezingen die worden afgesloten met de canticles (resp. het Magnificat, lofzang van Maria en het Nunc Dimittis, de lofzang van Simeon);
• de geloofsbelijdenis;
• verschillende responses (gezongen en gereciteerde gebeden
  waaronder het Onze Vader en het gebed van de dag);
• twee anthems (uitgebreide toonzettingen van bijbelteksten);
• enkele hymns worden in de evensong in samenzang gezongen.

Voor al deze onderdelen kan het koor putten uit een rijke bibliotheek van (overwegend) Engelse koormuziek uit vijf eeuwen.
In Engeland maakt een preek of meditatie geen deel uit van de evensong, wel kan er helemaal aan het eind een korte sermon worden gehouden. Vreemd is dit niet omdat de orde van een evensong een duidelijke gebedsstructuur heeft met een contemplatief ritme. In Nederland is een uitleg of gesproken meditatie midden in een evensong soms wel gebruikelijk.
Opmerkelijk aan een choral evensong is de combinatie van een ingetogen gebedsdienst met een veelvoud aan (soms uitbundige) muzikale vormen en stijlen. Zo is de organ voluntary aan het eind niet zelden een virtuoos stuk muziek.
Het is de combinatie van stijlvolle, hoogwaardig uitgevoerde (koor)muziek, ingebed in een eeuwenoud ritueel dat een choral evensong zo bijzonder maakt.